به فرموده امام رضا نوره پزنده ي سودا است و رافع هم و غم. بنابراين وقتي عامل غم و اندوه از بين رود،غدد شادي و نشاط دوباره به حالت طبيعي خود برمي گردد و انسان احساس شادکامي مي کند.در اين جا مي توان اين حاشيه را بر متن زد که در روايات شيعه براي ايجاد نشاط و شادکامي راه هايي بيان شده است. مثلا اگر کسي هم و غم دارد تجويز شده است که فرد انگور سياه بخورد .و در مورد استعمال خارجي به صورت ضماد ، نوره استفاده شود تا موهاي زائد بدن در ناحيه زيربغل (ابتعين)،زهاريعني کشاله هاي ران و زيرناف را از بين ببرد . و گاهي او قات هم براي رفع هم و غم لازم است فرد به برخي از اذکار مداومت بورزد مانند ذکرحوقله يعني لاحول و لا قوة الا بالله العلي العظيم ،که خواص زيادي براي آن معرفي شده است. و يا اينکه هم و غمي را از دل يک مومني بزدايد. مثلا از طريق اينکه معين او در کاري باشد . مثلا شخصي نياز به هزينه درمان دارد و يا هزينه براي ازدواج که در اين صورت اگر غم او را برطرف نماييم،خداوند هم غم ما را از بين میبرد